ΒΗΤΑΠΕΙΣ - ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΦΙΛΟΣ

Αν ήσουν φίλος για παρέα διαλεχτή

Υπομονή θα 'ρχόταν κι η σειρά σου

Μα συ προτίμησες να κάνεις το παπί

Και έπαιξες ρόλο μάγκα ξύπνιου και καπάτσου

Αν ήσουν φίλος για σενα μια σφαιρα στο στηθος μου θ' τρωγα

και θα πάγωνα αν ησουν εκεινος ο φιλος που μαζι του μεγάλωνα

μεχρι σημερα θα ειχαμε διωξει τα συννεφα ηρεμα

ομως εχτες εβαλες μασκα στο προσωπο

κατι απροσωπο να γινεις, αυτο δεν το περιμενα

τι λες οτι λες οτι πεις οτι ειπες και κρυβεις

ειναι στο νερο τρυπες ειναι κρυπτες που μπαινεις

τον εαυτο σου κλεινεις,αυτον μεχρι τωρα δεν βρηκα δεν βρηκες

αυτον κανε σταχτι στον ανεμο ξεκινα να σκορπιζεις

και διωξε τις πικρες που καταπινεις αγκαθια

σε παγωμενες νυχτες, σε σκοτεινα μονοπατια

στα σκοτεινα μονοπατια

για να δεις δεν χρειαζονται ματια

δεν χρειαζονται ματια

οτι πεις το κουτι απο το κουτι για να βγει θελει παθος

οχι λαθος κινησεις, θελει ρισκο και θρασος

θελει κι αγαπη επισης θελει να στεκεσαι βραχος

θελει και μισος μην με προδωσεις

θα μετανιωσεις την ωρα

σταματημενα ρολογια στο θεμα περτα η καρδια και μητερα στην εχθρα

μια φιλια που φτανει στο τερμα

η φιλια που φτανει στο τερμα ειναι φιλια που δεν αρχισε ποτε

ειναι φιδι που αλλαξε δερμα

ειναι φιδι που αλλαξε δερμα

Έκλεψες μαύρο απ’ την καβάντζα του Στρατή

κι ύστερα τα `ριξες στην γκόμενα του Τάσου

Αν είναι να `ρθει όπως λένε θε να `ρθεί

και θα σε στείλω μάγκα πίσω στη μαμά σου

Εχω με το χωμα ανακωχη πολιτης μου αναδομη

πολιτες αδιαφοροι ολοι, ταχα μου αδιαφθοροι

φιλε μου σχιζοφρενη το εν εμας εξωστρεφη

που ο ανεμος δεν ευνοει εδω κουτοπονειρε ευγενη

κανω περα την οργη μου το κλειδι στην μηχανη μου

φοβοι πισω απ' τη στολη μονοι εξω απ' την στενη

αν ησουν οντως φιλη μου αντικρι μου καντιλι στο καλιβι μου

καρδιοχτυπι πυρα στο καριοφιλι

ανατολη αμαρτολη αναγωνια ενοπλη κοσμε κοιταχτε

ενορκοι ξερετε ποιοι ειναι οι ενοχοι

και εμεις δεν εχουμε  δεν εχουμε ενωθει ακομη

κεφαλια οι ημιμαθεις σε δειπνο και υπνο βαθη μετα

χωμα για ταφη κι αυτο Ελλαδα σε οφελιζω σωστα

μανα με παιδια εσυ η τροφη εχει μολυνθει

απ' την αρχη απ' την φυλη σου

το χωμα η τιμη σου πειρε πολλους μαζι σου

μα οτι οργανονουμε εδω θυμισου

δεν πιανει καν το αυτι σου

Είμαστε ωραία και αλανιάρικα παιδιά

αλλά αν γουστάρεις είμαστε κι από τα άλλα

Κι αν εσύ τώρα πλατσουρίζεις στα ρηχά

εμείς γνωρίσαμε και κύματα μεγάλα.

Προσευχομαι να με φυλας απο τους φιλους μου Θεε μου

και αυτο ειναι γιατι ως τωρα δεν βρηκα

εχθρους ικανους να με βλαψουν ποτε μου

χρονε βγαλεμαι ψευτη προτου νυχτωσει

ο ηλιος πεφτει κι αληθεια ειναι εκει

κοιταω το χειροτερο εχθρο μου μπροστα στο καθρευτη

αν με χτυπας κι δεν σπαω σε χτυπαω για να σπασεις σε σπαω

κι αν με χτυπησες κι επεσα απλα γιατι το επετρεψα

εσυ φιλε με σκοτωσες εμμεσα

πριν πεθανω εγω χαμογελασα γελασα

και οσες φορες με αμφισβητησες

δεν νικησες αλλες τοσες επεστρεψα

που συνανταει η αγαπη το πλυθος

που ειναι γραμμη που την χωριζει απο το μισος

εσυ την αγαπη σου πως εληξες;

Σε πια μερια της γραμμης κατεληξες;

και ποσο αγαπη υποκρινεσαι χωρις ολοκληρωτικα να δινεσαι

η αγαπη ειναι εννοια αληθεια ποτε ο φιλος γινεται οικογενεια;

σε μια αγγαλια φτωχη αστειο πραγμα η αγαπη ειναι πανακριβη

σαφως δεν αγοραζεται με χρηματα

δεν μας ταιριαζουν τα μετρια συναισθηματα

φιλε πες το μου κι θα γινει

και απλα δωσε μου οτι σου εχει απομεινει

οτι εχεις δωσει δωσ' μου

αν ησουν δικος μου θα ειχες μια θεση κοντα μου ωςτο τελος του κοσμου

στην μνημη του Παυλου